Blauwe ballen

Welke vrouw kan niet naar deze documentaire kijken zonder instemmend te knikken? Welke man kan niet kijken zonder het schaamrood op de kaken? Blauwe ballen en andere verkrachtingsmythes (VPRO) gaat over wat mannen vrouwen aandoen, zonder dat ze er werkelijk bij stilstaan. Verkrachting wordt naast moord en mishandeling gerekend tot de zwaarste misdaden. Toch leidt slechts 0,4 procent van de verkrachtingen tot een veroordeling. Hoe kan dat?

En nee, het is dus zelden de vreemde man die uit de bosjes springt en je overmeestert. Het kan je beste vriend zijn. Iemand die misbruik maakt van je dronkenschap, of denkt dat hij recht heeft op jouw lichaam. Misschien wel het schokkendste aan de documentaire zijn de verhalen over de politie. Hoe aangifte doen voor nieuwe vernederingen zorgt, omdat de vrouwen niet geloofd worden, bot worden behandeld.

Het werk van Sunny Bergman is vaak spraakmakend. Haar onderwerpen en haar persoonlijke, confronterende aanpak roepen hevige reacties op. Zonder wrijving geen glans. Ze heeft een goede neus voor wat in de samenleving speelt – naar eigen zeggen omdat ze veel met activisten omgaat, die vaak vooraan lopen in maatschappelijke thema’s .

Invloedrijk waren haar films over racisme: Zwart als roet (2014) en Wit is ook een kleur (2016). Maar haar terugkerende thema is seksisme. Ze hekelde eerder het dwingende schoonheidsideaal (Beperkt Houdbaar), de hypocriete seksuele moraal (Sletvrees) en giftige mannelijkheid (Man Made). Bergman geeft in deze documentaires vrouwen een stem en spreek mannen aan op hun ingesleten, misogyne gedrag.

Bergmans onverschrokken, strijdbare houding wekt de bewondering van de Nipkowjury die haar daarom graag eert met een Eervolle Vermelding.