Twintig jaar na de laatste uitzending krijgt de sketchshow Jiskefet (1990-2005) de Ere Zilveren Nipkowschijf. Dat maakte de jury woensdag bekend in talkshow Eva. Ook maakte ze daar de drie nominaties van de Zilveren Nipkowschijf bekend: de documentaireserie Zorgen, de reportagereeks Danny ter plekke van Danny Ghosen (de aflevering ‘Syrië na Assad’), en Een valse start -100 dagen in de jeugd- en gezinszorg van Nicolaas Veul. De Speciale Vermelding gaat naar de documentaire Blauwe ballen en andere verkrachtingsmythes van Sunny Bergman.

De uitreiking van de belangrijkste tv-prijs is op 12 juni in Amsterdam. Dan wordt ook radioprijs De Zilveren Reismicrofoon uitgereikt.

Uit het juryrapport:

Jiskefet (Ere Zilveren Nipkowschijf)
“Het zit de huidige jury al jaren niet lekker dat het onze voorvaderen nooit heeft behaagd Jiskefet te eren. Terwijl we nu, 35 jaar na de start van dit absurdistische programma, nog bijna dagelijks de humor en uitdrukkingen van Michiel Romeyn, Kees Prins en Herman Koch tegenkomen en bezigen. En de lullo’s en Juffrouw Jannie dragen we nog altijd in ons hart. Kortom: eindelijk credits voor Debiteuren, Crediteuren en de rest.”

Danny ter plekke (Nominatie)
“Journalist Danny Ghosen meldde zich na de val het regime van Assad razendsnel in het in chaos verkerende Syrië. Ghosen woonde in Libanon en heeft zelf herinneringen aan de angst voor het regime. Hij spreekt net zo makkelijk wanhopige mensen op zoek naar familieleden als rebellen die het gezag claimen. De kenmerken van de razende reporter die al jaren verslag doet vanuit alle uithoeken van de samenleving: betrokken, onverschrokken, en bovenop op het nieuws”

Een valse start – 100 dagen in de jeugd- en gezinszorg (Nominatie)
“Nicolaas Veul vond het spannend om honderd dagen de Jeugdzorg in te stappen, zeker als aanstaand vader met een complexe relatie met zijn eigen vader. Want wat is goed opvoeden eigenlijk? Eenmaal op de groep met uit huis geplaatste kinderen doet hij zijn stinkende best om hun vertrouwen te winnen en de medewerkers te ondersteunen. Dat lukt niet altijd, en dat toont vooral hoe betrokken en professioneel de vaste medewerkers zijn. De serie geeft daarmee een menselijk en genuanceerd beeld van de jeugdzorg, terwijl het instituut zoveel problemen kent. Meer dan in zijn eerdere 100 dagen-series gunt Veul de kijker een blik naar binnen. Dat maakt Een valse start bovendien tot een persoonlijk document zonder dat Veul zelf de hoofdrol speelt”.

Zorgen (Nominatie)
“De documentaireserie Zorgen toont met geduld en warmte hoe jonge mbo’ers worden voorbereid op een baan in de zorg. Ze ontpoppen zich, vaak na het overwinnen van schroom en fysieke weerzin, als serieuze en liefdevolle zorgverleners. Zo stuurs en onberekenbaar ze in de klas soms nog zijn, zo betrokken en verantwoord betonen ze zich bij het wassen en kleden van hoogbejaarden en zieken. Hun ontwikkeling wordt in het programma nauwgezet gevolgd, met ontroerend en, ook voor komende generaties ouderen, hoopgevend resultaat”.
 
Blauwe ballen (Speciale Vermelding)
“Sunny Bergman heeft een verbazingwekkend vermogen om in haar documentaires te vangen wat er leeft in de samenleving, of wat er gáát leven.  Rode draad in haar invloedrijke oeuvre is de onderdrukking van vrouwen. In ‘Blauwe ballen’ laat ze op schokkende wijze zien hoe wijdverbreid verkrachting is, hoe zelden verkrachters bestraft worden, en vooral hoe hardnekkig onwetend mannen hier over zijn. Nee, verkrachters zijn geen perverse vreemdelingen die je met geweld overmeesteren. Het kan je beste vriend zijn.”

Over de Zilveren Nipkowschijf
De Zilveren Nipkowschijf is de oudste televisieprijs van Nederland, toegekend sinds 1961 door een jury van mediajournalisten en tv-critici. Naast ontstemd voorzitter Van der Bas bestaat de jury dit jaar uit: Amber Wiznitzer (NRC), Angela de Jong (AD), Arno Haijtema (De Volkskrant), Daphne van Rossum (De Telegraaf), Dennis Jansen (AD), Jordi Versteegden (De Telegraaf), Maaike Bos (Trouw), Nienke Schipper (Trouw), Ron Vergouwen (NPO Radio 1), Stefan Raatgever (Het Parool), Walter van der Kooi (De Groene Amsterdammer), Wilfred Takken (NRC) en Yasmina Aboutaleb (de Volkskrant).