Met De Zwarte Lijst toont Radio 6 Soul & Jazz een fris en ondeugend gezicht, dat herkenning oproept, maar ook prikkelt – en zo uitnodigt tot een nadere ontmoeting met het hele lichaam. De jury van de Zilveren Reissmicrofoon geniet ervan hoe de liefde voor muziek uit de luidsprekers gutst, het gekrakeel van individuele omroepen overstemmend. De Zwarte Lijst klinkt als één lange voorbode van de reis, en de Reiss, die Radio 6 ons belooft.

Radio 6 Soul & Jazz is het kleinste publieke radiostation. De jonge kabelzender heeft een lange en pijnlijke geschiedenis, die teruggaat tot 1982. Toen werd in Amsterdam Stichting De Concertzender opgericht, een lokaal radiostation met aandacht voor klassieke muziek, oude muziek, wereldmuziek en jazz. Sinds 1993 richt De Concertzender zich op nationale distributie, met als gevolg structurele geldproblemen. Na het verslijten van meerdere suikerooms was het de NPO die De Concertzender in 1998 inkapselde.
Toen na de eeuwwisseling de muzikale rafelranden van Radio 2, 4 en 5 moesten worden gladgestreken, belandden steeds meer bedreigde programma’s van de omroepverenigingen in dit reservaat op de kabel. De eigen programmering van de Stichting werd steeds verder naar de achtergrond gedrukt, tot in 2007 de samenwerking werd verbroken. Vervolgens doopte de NPO ‘haar’ kabelzender om in Radio 6. De Concertzender zelf keerde teleurgesteld terug naar Amsterdam.

Uit de as van deze gedoemde samenwerking verrees langzaam maar zeker een radiostation met een geheel eigen bite. Radio 6 Soul & Jazz heeft op de kabel slechts 0,3 procent marktaandeel. Het wordt echter met zo weinig mankracht en middelen gemaakt, dat het toch het meest kostenefficiënte publieke station is. Sinds het aantreden van zendermanager Wilbert Mutsaers is Radio 6 steeds samenhangender gaan klinken, ondanks de muzikale breedte. Dit is niet vanzelfsprekend in het nog altijd gefragmenteerde Hilversumse landschap. Over omroep- en genregrenzen heen wordt door radiomakers de muziek gevierd, de historie toegelicht, de muzikant op een voetstuk gezet.

Deze Eervolle Vermelding moet begrepen worden als een aanmoedigingsprijs voor de hele zender, een ga-zo-door-award, óók voor Radio 6-medewerkers voor wie dit evenement toevallig een week vrijaf betekent. In de naamgeving, selectie, vormgeving en presentatie van De Zwarte Lijst weerklinkt zonder pretenties, zonder terughoudendheid en zonder weerga de belofte van een radiostation waar het Nederland aan ontbrak en dat Radio 6 Soul & Jazz steeds meer aan het worden is.

DJ’s Frits Spits en Rob Stenders gingen hem voor als ontvanger van deze prestigieuze radioprijs. De laatste Zilveren Reissmicrofoon ging in 2010 naar presentator Hans Haffmans. In 2011 was er geen winnaar.

De Zilveren Reissmicrofoon 2012 gaat naar Giel Beelen.

Giel toont grote liefde voor muziek en voor het doorgeven daarvan, letterlijk en figuurlijk. Klassieke muziek enerveert hem evenzeer als de nieuwste liedjes die hij van diverse zijden krijgt aangereikt. Muziek staat voor hem niet los van de cultuurhistorische en maatschappelijke context waarin ze ontstond.

Giel kan met recht de meest crossmediale presentator van Nederland genoemd worden. Moeiteloos schakelt hij van platform naar platform. Zo nam hij ooit de Marconi Award in ontvangst met de telefoon aan zijn oor: hij was “live” in de uitzending om gewag te doen van de ervaring van de prijsuitreiking. Zijn luisteraar is hem dierbaarder dan een juryvoorzitter.

Hij is een echt radiodier. Hij denkt in geluid en communiceert via de zender. Hij gebruikt alle denkbare platforms om Giel te zijn. Hij is nieuwsgierig, geïnteresseerd, gepassioneerd en eigenwijs. Hij doet geen voorbeelden na en dat maakt hem uniek.

Giel heeft “campingradio” beroemd gemaakt. Op het tentenverblijf van grote muziekfestivals maakt hij radio in optima forma. Met een wandelzender gaat Giel ‘s nachts tussen de tenten door op zoek naar leuke verhalen, naar dronken bezoekers en naar uitgelaten groepjes waarmee hij spelletjes speelt. Hij vraagt logees om mee te doen aan slaapzaklopen, de “klikorace” en “mensen stapelen”. Giel op de radio is “fun”.

Hij zet alle middelen in om te interacteren met zijn publiek. Sociale media zijn voor hem uitgevonden. Hij deelt. Hij geeft. Hij blijft controversieel en anders. Zelf legt hij zijn ziel bloot op de zender. Zijn intiemste gevoelens deelt hij met zijn luisteraars en zijn luisteraars delen hun intiemste gevoelens met hem in de uitzending. Dat komt omdat hij de taal van iedereen spreekt, of het nu Prinses Maxima is, Mies “Fucking” Bouwman of P.J. Pacifico.

Giel stimuleert de Nederlandse (en buitenlandse) muziekcultuur op diverse radiozenders (3FM, Radio 4, Radio 6) en online. Hij ontvangt nieuwe bandjes in de studio en is genadeloos eerlijk in zijn oordeel. Hij is een Bekende Nederlander en ondanks al die aandacht blijft hij oprecht en zichzelf.

Giel is van zichzelf een lief, verlegen mens. Een mens dat gekozen heeft voor de publieke omroep. En voor het medium Radio, waar hij in de achtergrond de hoofdrol kan spelen. Hij ontdekt door te vragen. Hij geeft door te delen. Hij is de David die geen enkele Goliath uit de weg gaat.

De jury is unaniem in haar oordeel: Giel Beelen wint de Zilveren Reissmicrofoon 2012.