Het jaar van Fortuyn!

Met Het jaar van Fortuyn (AvroTros) werd de tv-kijker voor het eerst in lange tijd getrakteerd op een zeer geslaagde politieke dramaserie. De vijfdelige reeks vertelt over de opmars van Pim Fortuyn en de moord op de politicus op het Mediapark in Hilversum – 6 mei 2002 – en de nasleep daarvan. Het toont hoe in een periode van nog geen jaar het politieke landschap in Nederland voorgoed verandert

De uitstekende acteerprestaties van Jeroen Spitzenberger (Fortuyn) en Ramsey Nasr (PvdA-lijsttrekker Ad Melkert) niet te na gelaten, zat het ’m vooral in de vorm van de reeks met het ijzersterke scenario van Nathan Vecht en Pieter Bart Korthuis. De vondst om Mat Herben (een glansrol van Fedja van Huêt) op te voeren als verteller was voor een enkeling lastig te verteren, maar voor velen buitengewoon aangenaam. Al was het maar om zijn uitleg over Paars aan de hand van de inhoud van zijn lunchtrommeltje.

De serie van regisseur Michiel van Jaarsveld beeldt voor de jeugd een belangrijke gebeurtenis in de geschiedenis, voorzien van een lichte toon, op indrukwekkende wijze uit en is voor de veertigplusser een trip down memory lane. Het veelbekeken, maar ook verguisde lijsttrekkersdebat werd echt gehouden in de pauze van de Soundmixshow. En oh ja, Melkert met zijn coquilles, Fortuyn in zijn aanstellerige paleisje in Italië.

Soms werden in één scène de eenzaamheid van Fortuyn en het gezinsleven van Melkert tegenover elkaar gezet, dat een ander licht werpt op de flamboyantie van professor Pim en de kleurloosheid van zijn opponent (’Papa, ben jij saai? Dat zeggen ze op televisie’).

Mooi zijn ook de kleine verhaallijnen, over de krantenbezorger van Marokkaanse afkomst die een exemplaar met het gewraakte Volkskrant-interview in de Maas gooit, Ronald Sørensen als geschiedenisleraar die een klas met Holocaust-ontkenners tegenover zich vindt of de adoratie van de aanhangers van professor Pim, het stel op de bank dat voorheen trouw PvdA stemde.

Deze serie had kunnen verworden tot een TV Kantine-achtige ervaring, maar de ’vermommingen’ pakten verrassend goed uit. Ook was de makers er veel aan gelegen om van beide hoofdpersonages een genuanceerd beeld te schetsen. De reacties van het merendeel van de prominenten die in Het jaar van Fortuyn worden vertolkt waren in elk geval positief. Mat Herben (‘Ik ben Pims woordvoerder bij leven en dood’), weigerde aanvankelijk de reeks te bekijken. Nadat hij overstag ging, viel hem het eindresultaat alles mee. Zijn voornaamste punt van kritiek betrof de chronologie. ‘In die tijd had ik nog geen buikje. Dat kwam pas later in de Tweede Kamer.’