Mijn vader de gelukszoeker

De driedelige reportageserie Mijn vader de gelukszoeker (VPRO) bewijst weer hoe een eenvoudig verhaal wonderlijk veel zeggingskracht kan hebben. Televisiemaker Nadia Moussaid maakt met haar vader Alice de omgekeerde reis die hij als 17-jarige maakte vanuit Marokko om zijn geluk te beproeven in Europa. De goedlachse man, met evenveel straatwijsheid als talenkennis, toont alleen al met zijn vernederlandste dochter dat hij dat ‘geluk’ heeft gevonden. Maar de weg ernaartoe was geplaveid met verdriet en wanhoop, ziet de kijker. Via zijn persoonlijke geschiedenis vertelt de serie op indringende manier het brede verhaal van migratie in Europa.

Alice toont in Parijs, Noord-Italië of Barcelona de plekken waar hij als illegaal op straat sliep of moest sjacheren om in leven te blijven. Moeiteloos schakelt regisseur Roozbeh Kaboly vervolgens naar gesprekken die Alice nu heeft met jonge migranten vijftig jaar later. Het ontmoedigingsbeleid heeft hun situatie alleen maar wranger gemaakt.

Dit migratieverhaal gaat nu eens niet over aankomen in Europa; het gaat over blijven en niet meer terug kunnen. Over dromen die uiteenspatten op de rauwe Europese werkelijkheid. Over families die verscheurd raken, en een geboorteland dat onherkenbaar verandert.

Het liefdevolle vader-dochter-verhaal wordt nog verrijkt door een verschil in perspectief. Dochter Nadia speelt namelijk ook een belangrijke rol, van het cultureel verwesterde migrantenkind dat zich gespleten voelt door hoe er hier over ‘gelukszoekers’ wordt gesproken. Met dappere openhartigheid bekent ze kleur en staat ze toe zich door het verhaal te laten raken.

Mijn vader de gelukszoeker is een serie die je blik op migratie verandert.