Mischa!

Sinds 1 januari 2022 voert Mischa Blok vier keer per week een uur lang een gesprek
met één gast, onder het motto: Een gesprek op het ritme van je leven. Op het
moment van schrijven van dit rapport staat de teller op 673. Ze variëren van Edwin
Evers, Adelheid Roosen, Marcel van Roosmalen, Gordon, Jan Roos, Ebru Umar en
Anja Meulenbelt tot Maurice de Hond en Lee Towers.

Toch heb je bij Mischa Blok nooit het gevoel dat je naar het zoveelste interview met een BN’er zit te luisteren. Het gesprek begint met “de hartslag van de gast,” waarin
hij of zij, met een kloppend hart op de achtergrond, in een paar zinnen een beeld van
zichzelf schetst. Die hartslag is de basis voor de rest van het uur.

Eén van Bloks grootste kwaliteiten is haar empathische manier van interviewen.
Daardoor geven mensen zich snel bloot, ze praten gemakkelijk, er is weinig afstand.
We horen een intiem, vanzelfsprekend gesprek, zonder oordelen van de interviewer,
daar houdt ze niet van. Er vallen regelmatig, en dat hoor je vrijwel nooit op de
Nederlandse radio, stiltes. Die stiltes zijn vaak mooi, maar ze kunnen ook
ongemakkelijk zijn, je hoort de gast worstelen met woorden en gedachten. Er wordt
zelfs een enkele keer gehuild, meestal rond “de wankelplaat,” een door de gast
gekozen lied dat verwijst naar een moeilijke periode in zijn of haar leven.

De rubriek “het geluid van je jeugd” is ook meesterlijk bedacht, die geeft altijd
aanleiding tot mooie herinneringen. Laat Lee Towers een scheepshoorn horen en je
bent in het Rotterdam van zijn jeugd, waarin hij muziek uit open ramen hoorde
schallen die bij zijn streng christelijke ouders niet te horen was.
Mischa zit echt als zichzelf achter de microfoon, en dat maakt dat de gast dat als
vanzelf ook doet. Zo leer je iemands persoonlijke drijfveren in een uur kennen. Dat
leidt soms tot uitspraken die je nooit meer vergeet.