De Nipkowschijf-uitreiking wordt mogelijk gemaakt door onze sponsors
In 1961 werd de Zilveren Nipkowschijf voor het eerst uitgereikt. In die beginfase waren er jaarlijks twee schijven. één voor een prestatie óp het scherm, één voor een prestatie áchter het scherm. Pierre Janssen kreeg de schijf voor zijn presentatie van Kunstgrepen en Leen Timp was, als regisseur van diverse programma’s, de prijswinnende man achter het scherm.
We hebben het allereerste juryrapport (met dank aan Leen Timp) teruggevonden. Hier is het:
Aan Pierre Janssen komt de eerste Zilveren Nipkowschijf toe voor de televisiepresentatie van de reeks informatief-documentaire programma’s Kunstgrepen. Al was deze Nipkowschijf nooit ter onderscheiding van wat dan ook in het leven geroepen, dan nog had Pierre Janssen er aanspraak op gemaakt. Zelden zag het Gezelschap van Televisiecritici in de afgelopen jaren een presentator, die zo nadrukkelijk aanwezig was. In Kunstgrepen stelde hij zich geheel in dienst van wat hij betoogde. En Pierre Janssen betoogde beeldende kunst. Hij bleek geen uitlegger, geen artistieke wichelaar een tekort dat men hoog in hem moet schatten. Want deze negatieve omstandigheid maakte hem uitermate geschikt om voor de televisiecamera’s iets met kunst te doen.
Hij heeft zich erop toegelegd de kunst toegankelijk te maken, weer te vermenselijken. Volgens een bij ons weten oorspronkelijke didactiek, aangepast aan de eisen van televisie, maakte hij de weg vrij voor een persoonlijke identificatie van de kijker met de dramatische reportage, die hij bij voorkeur uit zijn stof samenstelde. Niet in het minst dankzij de originele persoonlijkheid van Pierre Janssen kreeg Kunstgrepen een geladenheid die een waarborg was voor contact met de kijker, voor communicatie in de breedste zin van het woord. Waardering die hem vooral voor dat laatste toekomst, wordt uitgedrukt in de toekenning van de Zilveren Nipkowschijf door het Gezelschap van Televisiecritici.
Leen Timp ontvangt de Nipkowschijf 1961 voor de wijze waarop hij als vormgever gebruik heeft gemaakt van de mogelijkheden van het medium televisie. Hij is er in geslaagd in vrijwel alle door hem geregisseerde uitzendingen de vorm functie van de inhoud te doen zijn. Hij is in veel van zijn uitzendingen producer en realisator, een voor de vormgever van televisieprogramma’s gelukkige combinatie. In nauw samenspel met degene die de inhoud aandraagt, bepaalt hij, denkend in beelden, hoe deze inhoud het beste tot haar recht zal komen.
Voorbeelden van wat door zulk samenspel kan worden bereikt zijn de uitzendingen in de rubriek Kunstgrepen, de eerste twee uitzendingen in de rubriek Thuis Bij (bezoeken aan dr. Jef Last en architect Bakema) en de uitzendingen in de rubriek Muziekmozaïek Uit deze uitzendingen blijkt, dat dienend gebruiken van het medium, kan samengaan met creatief gebruiken. Met zijn reportages van zo uiteenlopende objecten als de eerste Grand Gala du Disque en het ballet van Pilar Lopez heeft Leen Timp bewezen dat in rechtstreekse beeldverslagen, de essentie van gebeurtenissen gevat kan worden.
Zuiver creatief werk leverde hij met zijn aandeel in de dansfilm Mouvement de la Hollande en met de documentaire televisiefilm over Terschelling. Met de toekenning van de Nipkowschijf aan Leen Timp wordt tot uitdrukking gebracht de waardering van het Gezelschap voor zijn vakmanschap en zijn prijzenswaardige opvattingen inzake het gebruik van het instrument televisie, zoals deze tot uitdrukking zijn gekomen in uitzendingen van geheel verschillende aard. Zijn werk wordt door een constante kwaliteit gekenmerkt. Dit element van continuïteit in prestatie is mede in de beoordeling betrokken.