De Nipkowschijf-uitreiking wordt mogelijk gemaakt door onze sponsors
“Is het voor de televisie?”, zeggen de mensen bij de nadering van Frans Bromet, want ze herkennen na de onstuimige golf realityprogramma’s van de laatste jaren natuurlijk wel allemaal een televisiecamera: elk reportageprogramma is al in de buurt geweest. “En wanneer wordt het uitgezonden? Of moeten de hoge heren daar nog over praten?”
Dat laatste hoeft niet, in het geval van VPRO’s ‘Veldpost’, want daar hebben de makers de macht. En ‘Veldpost’ kent ook geen scrupules: onder redactie van Frans Bromet en Peter van Ingen registreert het Veldpost-team onbarmhartig en direct, maar zonder kapsones en zonder morele (voor)oordelen.
Dat levert fascinerende televisie op, waarin de mensen aan de onderkant, zelf gediscrimineerd maar zelf ook naar hartelust discriminerend, ongeremd klagen over hun groezelig bestaan, hun afgetrapte woonomgeving, hun benepen uitkering, hun buurtgenoten van verkeerd ras en fout geloof, de overheid in het algemeen en de sociale dienst in het bijzonder.
Wie in het parlementaire nieuws naar het zelfingenomen Den Haag en het arrogante Paars heeft gekeken, belandt bij ‘Veldpost’ weer met beide benen op de grond. Misschien is de Nationale Schuld in absolute zin dan wel aardig onder controle gebracht door de dorre Peter van Ingen rekenmeesters van Wim Kok, maar ‘Veldpost’ maakt ondubbelzinnig duidelijk dat er ook nog een heel ander soort nationale schuld bestaat, en de delging daarvan lijkt vooralsnog een utopie.
De Nipkow-jury beschouwt ‘Veldpost’ als vernieuwend. De wijze waarop het programma de sociale en geestelijke armoede in Nederland in kaart brengt is integer. Vakkundig en met respect voor het onderwerp laten de makers iedere aflevering opnieuw zien hoe sociaal zwakkeren trachten te overleven in een afbrokkelende welvaartsstaat.
Hoewel het genre (reportages over de beneden-modale samenleving) in de schrijvende journalistiek geen nieuw verschijnsel is, vindt de jury de uitvoering van het thema voor televisie zodanig vernieuwend, dat de Zilveren Nipkowschijf 1997 de terechte uitdrukking is van haar waardering.